Przemoc domowa
Przemoc domowa
Przemoc domowa to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:
– narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
– naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
– powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienia lub krzywdę,
– ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
– istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
Przemoc może dotyczyć zarówno osób dorosłych, jak i dzieci, które są wobec niej bezbronne. Może dotykać kobiet i mężczyzn w różnym wieku, osób zdrowych i chorych o różnym statusie społecznym i ekonomicznym.
Najczęstsze formy przemocy domowej:
– przemoc fizyczna to m.in: bicie, szarpanie, kopanie, duszenie, popychanie, obezwładnianie i inne;
– przemoc psychiczna to m.in.: izolowanie, wyzywanie, ośmieszanie, grożenie, krytykowanie, poniżanie i inne;
– przemoc seksualna: zmuszanie do obcowania płciowego, zmuszanie do nieakceptowanych praktyk seksualnych oraz innych czynności seksualnych ;
– przemoc ekonomiczna to m.in.: niełożenie na utrzymanie osób, wobec których istnieje taki obowiązek, niezaspokajanie potrzeb materialnych, niszczenie rzeczy osobistych, demolowanie mieszkania, wynoszenie sprzętów domowych i ich sprzedawanie i inne;
– przemoc za pomocą środków komunikacji elektronicznej to m.in.: wyzywanie, straszenie, poniżanie osoby w internecie lub przy użyciu telefonu, robienie jej zdjęcia lub rejestrowanie filmów bez jej zgody, publikowanie w internecie lub rozsyłanie telefonem zdjęć, filmów lub tekstów, które ją obrażają lub ośmieszają i inne;
– inny rodzaj zachowań: zaniedbanie, niezaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych, psychicznych i innych, niszczenie rzeczy osobistych, demolowanie mieszkania, wynoszenie sprzętów domowych i ich sprzedawanie, pozostawianie bez opieki osoby, która z powodu choroby, niepełnosprawności lub wieku nie może samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb, zmuszanie do picia alkoholu, zmuszanie do zażywania środków odurzających, substancji psychotropowych lub leków i inne.
Procedura „Niebieskie karty”
Procedura „Niebieskie Karty” została wprowadzona w życie w 2010 roku na mocy ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Rozporządzenie Rady Ministrów, szczegółowo opisujące przebieg procedury oraz wzory formularzy „Niebieskie Karty”, pojawiło się dopiero jesienią 2011 roku, a realnie procedura zaczęła być stosowana w 2012 roku.
Procedura „Niebieskie Karty” jest narzędziem, którego głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, ale także współpraca przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.
Do wszczęcia procedury Niebieskie Karty uprawnieni są:
– pracownik socjalny jednostki organizacyjnej pomocy społecznej;
– funkcjonariusz Policji;
– żołnierz Żandarmerii Wojskowej;
– pracownik socjalny specjalistycznego ośrodka wsparcia dla osób doznających przemocy domowej;
– asystent rodziny;
– nauczyciel wychowawca będący wychowawcą klasy lub nauczyciel znający sytuację domową małoletniego;
– osoba wykonująca zawód medyczny, w tym lekarz, pielęgniarka, położna lub ratownik medyczny;
– przedstawiciel gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych,
– pedagog, psycholog lub terapeuta, będący przedstawicielami jednostek organizacyjnych pomocy społecznej, gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych; Policji; oświaty; ochrony zdrowia; lub organizacji pozarządowych.
Zespół Interdyscyplinarny
Zespół Interdyscyplinarny to grupa osób reprezentujących instytucje i organizacje, których celem jest podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania przemocy domowej. Zespół Interdyscyplinarny powołuje grupy diagnostyczno-pomocowe, składające się ze specjalistów pracujących na rzecz rodzin doświadczających przemocy domowej, w tym w ramach realizacji procedury Niebieskie Karty.
Głównym zadaniem Zespołu Interdyscyplinarnego jest integrowanie i koordynowanie działań podmiotów i specjalistów w zakresie przeciwdziałania przemocy domowej.
Grupy diagnostyczno-pomocowe
Zespół specjalistów bezpośrednio pracujących z konkretną rodziną lub znających jej sytuację. Skład grup diagnostyczno – pomocowych może zmieniać się w zależności od bieżącej sytuacji rodziny, potrzeb i działań. Zadaniem grupy diagnostyczno – pomocowej jest opracowanie planu pomocy i taki podział zadań między jej członków, by praca z rodziną przyniosła jak najlepsze efekty. Głównym celem pracy przedstawicieli służb w ramach grup diagnostyczno – pomocowych jest zatrzymanie zjawiska przemocy domowej.
Jeśli doświadczasz przemocy lub jesteś jej świadkiem – zadzwoń!
– Zespół Interdyscyplinarny przy Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w Kalinowie, ul. Osiedlowa 2, 19-314 Kalinowo, tel. 87 629 89 60
– Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Kalinowie, ul. Osiedlowa 2, 19-314 Kalinowo, tel. 87 629 89 60
– Komenda Powiatowa Policji, ul. Chopina 10, 19-300 Ełk, tel. 47 7355 200; Rewir Dzielnicowych w Kalinowie, ul. Mazurska 11, 19-314 Kalinowo , tel. 887 876 169, 606 466 409
– Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Kalinowie , ul. Mazurska 11, 19-314 Kalinowo, tel: (87) 621 87 60
– NZOZ MEDICUS, Pisanica 58, 19-314 Kalinowo , tel. 87 629 83 95
– NZOZ MEDYK, ul. Szkolna 1, 19-314 Kalinowo, tel. 603 228 028
– całodobowy ogólnopolski telefon dla ofiar przemocy domowej Niebieska linia 800 12 00 02
– całodobowy telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111
– numer alarmowy -112
Ustawa z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (Dz. U. z 2021r. poz.1249 z późn. zm.)
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 06 września 2023r ( Dz. U. z 2023r., poz. 1870)
